Na Podlasiu Zachodnim wsie drobnoszlacheckie występują na całym obszarze. Największe ich skupiska spotykamy jednak w okolicach Tarkowa i Przesmyk (k. Łosic) oraz wzdłuż Liwca, który w dawnych czasach stanowił nie tylko etniczną, ale i administracyjną granicę państwową.
Z faktu tego wielu historyków wyciąga wniosek, że władcy dawnej Polski w sposób celowy zasiedlali bardziej zagrożone rubieże państwa drobną szlachtą, powierzając jej obowiązek obrony granic.
O liczebności wsi drobno-szlacheckich świadczą dane z powiatu siedleckiego w okresie międzywojennym, gdzie na ogólną liczbę 417 .wiosek było 95 wsi szlacheckich i 113 włościańsko-szlacheckich. Wsie szlacheckie na Podlasiu w XX w. wyróżniały się mniejszą liczbą gospodarstw, innym kształtem (bardziej rozrzucone), inną tradycją, kulturą oraz większym zacofaniem gospodarczym w stosunku do wsi włościańskich.
Wieki XV i XVI były okresem powstawania i intensywnego rozwoju miast i miasteczek. W tym czasie uzyskały prawa miejskie, między innymi: Sokołów Pódl.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz